Star Wars Battlefront Beta - moje wrażenia

Początkowo, po pierwszej sesji miałem dość. Ale od czego jest drugie wrażenie i danie drugiej szansy, oraz nie oceniaj książki po okładce? Tę dałem. I oceniłem po wnętrzu, po drugim, trzecim i czwartym wrażeniu.

Nie uważam się za fana Star Wars (co nie przeszkodziło mi oglądać każdą z części serii po kilka razy, przeczytać ok 100 komiksów i powieści z tego uniwersum, zgromadzić serię na DVD i BD, pograć w figurkową planszówkę i ukończyć wszystkie części Star Wars Lego). Z grami SW też niezbyt było mi po drodze (poza Lego). Nie poznałem ani KOTORa, ani Star Wars Unleashed, ani tym bardziej Battlefrontów (poza jednym na PSP, a była to krótka znajomość). Aż do teraz.

Multiplayer w becie to całe dwie mapy, każda na innej planecie, każda w innym trybie. Ładne graficznie mapy, choć pustynne. Na skalistej, ganiamy za upadłą kapsułą, z które wypadają znajdźki oraz rośnie nasz wynik, ego i przemożna chęć chcenia więcej (szczególnie dla graczy rozmiłowanych w Call of Duty i tamtej gry podejściu do walk). Dobre na krótki meczyk. Bo jeśli czasu więcej i chęci więcej, to czym prędzej trzeba odpalić drugi z trybów - Szturm Maszyn Kroczących AT-AT! (zwane z amerykańska Walker Assault).

I w tym drugim trybie, moi drodzy, chęć chcenia więcej rośnie w tempie maksymalnym osiągając orbitę naszych przemożnych oczekiwań wybijając na niebie pytanie:

KIEDY BĘDZIE PEŁNA WERSJA?!?

(zdecydowanie, cieszę się, że dałem becie kolejną szansę :))

Drugi tryb to coś w rodzaju trybu szturm z Battlefieda, przy czym szturm mający trochę więcej tego czegoś (klimatu!!). Zamiast podkładania bomb pod punkty i przesuwania frontu, tu mamy cały logiczny ciąg zdarzeń: odblokować stacje komunikacyjne -> wezwane bombowce uszkodzą walkery --> walkery są podatne na zniszczenie. A jako, że celem walkerów jest zniszczyć elektrownię rebeliantów, to wraz z ich pochodem przemieszcza się i front.

A jak to wygląda dla gracza, który fanem nie jest i spodziewał się reskinowanego BF4? Otóż - to nie jest BF4! Rytmem gry przypomina trochę MAGa, trochę połączone flagi z KZS, a przede wszystkim daje fajne uczucie celu. Jak nie my ich - to oni nas! Dosyć szybko wcielamy się w role potężnego Imperium dławiącego rebelię lub w role Rebeliantów, którzy rozpaczliwie się będą bronić. Różne armie, różny sprzęt, różne taktyki. Być może taka odmiana była potrzebna?

Choć pierwsze wrażenie będzie takie: chaos, gimbaza z COD rządzi na mapach, a bronie źle strzelają. Wystarczy jednak wczuć się w klimat i skierować na cele, i nagle jak za dotknięciem różdżki całość ma sens! A gdy jeszcze gramy z kimś na słuchawkach, to nagle odkrywamy, że mimo wielu mankamentów... bawimy się mega świetnie, jesteśmy wyluzowani i chcemy jeszcze!!!

Włączyłem sobie BF4 dla kontrastu i rzeczywiście - BF poraża ogromem map, sprzętu, broni, budynków, przejść oraz punktów taktycznych i graczy na mapie. Nie wiem czy pełnej wersji SWB pojawi się coś na kształt battlefieldowego podboju. IMHO - nawet nie musi.

SWB to nie walka sił specjalnych, to raczej klimat rodem z I wojny światowej. Serio - szczególnie gdy przedzieramy się okopami, bo to jedyne miejsce gdzie można się ukryć! Wojna masywna, z falami żołnierzy mającymi jeden cel, a nie oddziałkami kontrolującymi 5 czy 7 celów na mapie. W BF4 było wiele potyczek o różne cele, tu mamy masywny front i gromkie "urrraaaa!!!". 

Twórcy SWB jakby to chcieli podkreślić - liczy się cel nadrzędny, ciągłe parcie /odpór od czasu do czasu przerywane nagłą przewagą, którejś ze stron: a to pojawiają się potężni bohaterowie, a to extra maszyny kroczące, myśliwce czy broń ciężka. Pomysł z powerupami rozmieszczonymi w różnych miejscach powoduje, że jest czynnik losowy i powoduje, że każda gra wygląda inaczej. A taktykę można bardzo szybko wypracować i wesprzeć poprzez dodatkowe wyposażenie oraz większe możliwości broni podstawowej na krótki czas (tryb jonowy). I wtedy zaczyna się zabawa.

Wszystko to powoduje, że klimat jest. Nie mogę się doczekać co pokażą w pełnej wersji - szczególnie, gdy czytam opis granatu jonowego: ...przeciw pojazdom, tarczom i droidom.

Moc śmoc ;) i nic nie pobije krzyku w słuchawkach: Rebelianci atakują z lewej flanki!!!!

*

Tryb co-op był tym, który odpaliliśmy od razu. Ładna planeta, ale sam tryb za krótki i za łatwy. A szkoda... bo to on spowodowało, że pierwsze wrażenie było jakie było ;) Za to teraz wiem, że tryb ten wcale nie będzie tym, dla którego SWB błyszczy. Trochę szkoda, że tylko tu jest możliwy split screen i granie na dwa pady, może to zmienią po wydaniu gry? Wszak to beta... może w logach wyczytają, na czym skupiają się gracze ;)

Mocy przybywaj!